Alfa Romeo 146 1.4 - Renault Megane 1.4
Το Ρενό Μεγκάν αποκτά ένα νέο 16βάλβιδο κινητήρα 1.400 κ.εκ. και 95 ίππων, ο οποίος πλέον
είναι αρκετά ικανός ώστε να προσφέρει μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική πρόταση σε σχέση με το
ακριβότερο μοντέλο των 1.600 κ.εκ. Η ίδια ακριβώς εικόνα παρουσιάζεται και στην γκάμα της
?λφα Ρομέο 146, όπου ο «τουίν σπαρκ» κινητήρας των 1.400 κ.εκ. και 103 ίππων είναι επίσης
ικανός να απειλήσει τη μεγαλύτερη έκδοση της ίδιας σειράς. Έτσι, οδηγούμε τα δύο 1400άρια
προσπαθώντας να τα αντιπαραθέσουμε, όχι μόνο μεταξύ τους, αλλά και συνολικά με την
κατηγορία των 1.600 κ.εκ.
ΟI ΛIΓO ΠAΛAIOTEPOI θα θυμούνται ότι μέχρι και σχεδόν το τέλος της δεκαετίας του '80, οι
περισσότερες ελληνικές οικογένειες δεν είχαν στη διάθεσή τους παραπάνω από 1.200 ή 1.300
κ.εκ. για τις μετακινήσεις τους. Τα 1600άρια ήταν σπανιότερα, όντας είτε σπορ είτε
«πολυτελείας», όμως οι καταναλωτές δεν είχαν παράπονο από τα λιγότερα κυβικά: «τόσο
μπορούσαν, τόσο έφταναν» οι περισσότεροι, και ας μην ξεχνάμε ότι τις εποχές εκείνες η
«βάση» ήταν τα... 600 κ.εκ. Τα πράγματα άλλαξαν με την έλευση των πρώτων καταλυτικών, που
ανέβασαν ελαφρώς το επίπεδο.
Έτσι, από τη μια οι καταναλωτές διαπίστωσαν ότι είχαν τη δυνατότητα πλέον να αποκτήσουν
αυτοκίνητο με λίγο μεγαλύτερο κινητήρα, από την άλλη πλευρά, όμως, και οι ίδιοι οι
κατασκευαστές αναγκάστηκαν να αυξήσουν τη χωρητικότητα των κινητήρων τους για να
«νικήσουν» τους καταλύτες και την καινούργια (τότε) αντιρρυπαντική τεχνολογία.
Σήμερα
?η εξέλιξη των κινητήρων αντιρρυπαντικής τεχνολογίας έχει κάνει τον κύκλο, από τον αρχικό
αιφνιδιασμό μέχρι τη σταδιακή επίλυση όλων των προβλημάτων, και έχει φτάσει πλέον στο
σημείο να εκμεταλλεύεται όλες τις δυνατότητες των ηλεκτρονικών συστημάτων που «κυβερνούν»
τη λειτουργία του κινητήρα. Οι σημερινοί κινητήρες όχι μόνο δεν «πνίγονται» από τον
καταλύτη και τα χαμηλά όρια εκπομπών καυσαερίων, αλλά καταφέρνουν να αποδίδουν καλύτερα
από ό,τι οι αντίστοιχοι του παρελθόντος, ενώ επιπλέον καταφέρνουν να καίνε και σαφώς
λιγότερη βενζίνη. Αν κάποιος έχει «κολλήσει» στο παρελθόν, ας προσπαθήσει να θυμηθεί
κινητήρες 1.400 κ.εκ. σε απλά, οικογενειακά αυτοκίνητα με απόδοση λίγο πάνω ή λίγο κάτω
από τους 100 ίππους, όπως οι κινητήρες της ?λφα και του Ρενό της δοκιμής μας, και ας
συγκρίνει επίσης με το παρελθόν την ευχρηστία, την ομαλή καμπύλη ροπής από τις χαμηλές
στροφές αλλά και την ευστροφία στις ψηλές που διαθέτουν πλέον αυτά τα αυτοκίνητα?
Η «είδηση»
?δεν είναι ποιο από τα δύο 1400άρια είναι καλύτερο από το άλλο (άλλωστε είναι πολύ
κοντινά μεταξύ τους σε όλους τους τομείς, όπως θα δούμε και παρακάτω), αλλά το γεγονός
ότι και τα δύο είναι τόσο καλά που «χτυπούν» (με αξιώσεις, αν υπολογίσουμε και το κόστος)
τα επόμενης κατηγορίας 1600άρια αυτοκίνητα. Εννοείται, φυσικά, ότι μια οικογένεια με
σχετική οικονομική άνεση θα προτιμήσει για λόγους χώρων κάποιο μεγαλύτερο 1600άρι, η
παραπάνω παρατήρηση όμως αναφέρεται στο νεότερο οικογενειάρχη με κάπως πιο περιορισμένα
οικονομικά, σε αυτόν δηλαδή που τα τελευταία χρόνια προτείναμε να «ζοριστεί» προκειμένου
να αποκτήσει ένα 1600άρι για να μεταφέρει την οικογένειά του και να προσπερνά με ασφάλεια
στο ταξίδι. Με τα νέα δεδομένα, πάντως, και αφού έχουμε οδηγήσει σε όλων των ειδών τους
δρόμους την 146 και το Μεγκάν (και τα δύο με κινητήρες δεύτερης γενιάς), μπορούμε να
πούμε ότι τα αυτοκίνητα αυτά είναι ικανά και με το παραπάνω να αντεπεξέλθουν στο ρόλο
τους ως σβέλτα και απολύτως ασφαλή μικρά οικογενειακά. Μελετώντας άλλωστε και τις
μετρήσεις επιδόσεων, κάνουμε μια πρόχειρη σύγκριση με τους πίνακες της πιο πρόσφατης
συγκριτικής δοκιμής οικογενειακών 1600αριών (Πριμέρα, Αβένσις, Βέκτρα και Πασάτ) και
διαπιστώνουμε ότι, τόσο από στάση όσο και εν κινήσει, οι επιδόσεις των δύο 1400αριών
πέφτουν ακριβώς «ανάμεσα» στα 1600άρια. Για παράδειγμα, τα τέσσερα 1.600 έχουν 0-100 από
11,0 ώς 12,5 δλ. (όπου η 146 έχει 12,1 δλ. και το Μεγκάν 11,5 δλ.), η τελική τους
ταχύτητα είναι από 178 έως 195 χλμ./ώρα (185 για την ?λφα, 182 για το Ρενό) και
αντίστοιχα ακριβώς ίδιες ρεπρίζ, είτε πρόκειται για χαμηλές στροφές (30-50 με 3η, όλοι
περίπου 4,5 δλ.) είτε για γρήγορο προσπέρασμα (120-140 με 4η, όπου με 7,9 και 7,7 δλ.
αντίστοιχα, 146 και Μεγκάν πετυχαίνουν ισοπαλία με το Αβένσις, το ταχύτερο από τα
τέσσερα).
Ποιο από τα δύο, όμως;
Δύσκολη ερώτηση, αφού και τα δύο, βάσει όλων των αντικειμενικών παραγόντων, είναι πολύ
κοντινά μεταξύ τους. Μάλλον οι υποκειμενικοί παράγοντες καθώς και η ιταλική ή γαλλική
«ιστορία» του υποψήφιου αγοραστή θα παίξουν καθοριστικότερο ρόλο στην τελική επιλογή,
αφού από όπου και να το πιάσεις, όπως και να το φέρεις, παντού καταλήγεις στην ισοπαλία.
Τα αμαξώματα είναι παρόμοια σε διαστάσεις, σχεδιαστική ηλικία, αλλά και ύφος, οι χώροι
για επιβάτες και αποσκευές είναι παραπλήσιοι, ενώ παρόμοια είναι και η αίσθηση της
ποιότητας των υλικών στο εσωτερικό - τομέας όπου και οι δύο εταιρίες έχουν κάνει
σημαντικά βήματα εμπρός τα τελευταία χρόνια.
Σε επίπεδο επιδόσεων, οι οκτώ ίπποι της θεωρητικής διαφοράς (95 ίπποι στις 6.000 σ.α.λ.
για το Ρενό, 103 ίπποι στις 6.300 για την ?λφα) στην πράξη διαπιστώνονται μόνο με τη
μορφή μιας ελαφρά καλύτερης ευστροφίας του ιταλικού αυτοκινήτου στις υψηλές στροφές του
κινητήρα. Στη συγκριτική διαδρομή, τα αυτοκίνητα πηγαίνουν διαρκώς «μαζί», χωρίς κανένα
από τα δύο να μπορεί να ξεφύγει, κάτι που ισχύει μάλιστα σε όλες τις πιθανές περιοχές
ταχυτήτων και στροφών του κινητήρα. Απλώς, ο οδηγός του Μεγκάν έχει την αίσθηση ότι
«αρπάζει» καλύτερα με λίγες στροφές στον κινητήρα και αντίστοιχα ο οδηγός της ?λφα έχει
την αίσθηση ότι «φεύγει» λίγο καλύτερα όταν το στροφόμετρο πλησιάζει στα «κόκκινα», όμως
όλα αυτά είναι εντελώς θεωρητικά, αφού τα αυτοκίνητα σε κάθε περίπτωση έχουν «μισό μήκος»
να ανταλλάξουν μεταξύ τους. ?λλωστε και στις μετρήσεις των ηλεκτρονικών μας οργάνων, οι
διαφορές που διαπιστώνονται είναι τόσο μικρές που έχουν σημασία μόνο σε συνθήκες?
κόντρας, κάτι που φυσικά δεν έχει καμία σχέση με το βασικό ζητούμενο της κατηγορίας.
Από απόψεως οδικής συμπεριφοράς, οι ομοιότητες συνεχίζονται και αυτό είναι μάλλον
αναμενόμενο αφού τα δύο αυτοκίνητα προέρχονται από δύο (ευρωπαϊκές) εταιρίες με παράδοση
στην καλή οδική συμπεριφορά και στην αξιοσημείωτη ενεργητική ασφάλεια. Κρίνοντάς τα ακόμα
και με αυστηρότερα κριτήρια από του μέσου οικογενειακού, και τα δύο αυτοκίνητα είναι
άψογα, με πολύ μεγάλα περιθώρια πρόσφυσης προς όλες τις κατευθύνσεις και με πολύ
προοδευτικές ελαφρά υποστροφικές αντιδράσεις που ελέγχονται ιδιαίτερα εύκολα. Αντίστοιχα,
πολύ καλή εντύπωση μας έκαναν και τα φρένα των δύο αυτοκινήτων, που διέθεταν ABS και
αποδείχθηκαν παρόμοια σε δύναμη και αποτελεσματικότητα, αλλά και αντοχή στη σκληρή χρήση.
Λοιπόν...
Το συμπέρασμα, αφού δεν μπορεί να βγει επί της ουσίας, αναγκαστικά θα πρέπει να βγει
οικονομοτεχνικά, με πρώτη και σημαντική παρατήρηση ότι και τα δύο 1400άρια της δοκιμής
μας «πάνε» στο δρόμο σαν 1600άρια αλλά κοστίζουν από ένα (με το ίδιο αμάξωμα) έως δύο
εκατομμύρια λιγότερο (με το αμέσως μεγαλύτερο αμάξωμα). Ας αποφασίσει, λοιπόν, ο
υποψήφιος αγοραστής αν έχει ανάγκη από παραπάνω χώρους ή παραπάνω επιδόσεις και τότε ας
προχωρήσει στην επόμενη κατηγορία. Πολλοί όμως θα αρκεστούν στη συγκεκριμένη κατηγορία,
και πολύ καλά θα κάνουν: προσυπογράφουμε την επιλογή και τονίζουμε πως οι δύο πολύ καλοί
κινητήρες δεν αποτελούν λύση ανάγκης, αλλά απόλυτα ικανοποιητική επιλογή. Ανάμεσα στα
δύο; Το είπαμε ήδη, δεν μπορούμε να διαλέξουμε με αντικειμενικά κριτήρια. Τελικά, αυτός
που είχε ?λφα θα πάρει ?λφα, και αυτός που είχε Ρενό θα πάρει και πάλι Ρενό, βάσει του
παράγοντα «πίστη στη μάρκα» (brand loyalty), που ξέρουν πολύ καλά και όλα τα τμήματα
μάρκετινγκ. Πάντως, το σίγουρο είναι πως κανένας από τους δύο δε θα χάσει._4Τ
Αλφα
ΥΠΕΡ
Οδική συμπεριφορά
Ευστροφία κινητήρα
ΚΑΤΑ
Ελαφρά αυξημένη κατανάλωση
Ρενό
ΥΠΕΡ
Οδική συμπεριφορά
Ηχομόνωση καμπίνας
ΚΑΤΑ
Τιμόνι με μεγάλη κλίση